Έδινε απλόχερα, χωρίς να δει ούτε τι χρώμα είμαστε, τι κόμμα και από που προερχόμαστε
Λέγομαι Μαριάνθη Παπαστασινού και είμαι υπάλληλος του Υποθηκοφυλακείου Πύργου σχεδόν 30 χρόνια. Βέβαια σήμερα δεν θα ήμουν σε αυτό το γραφείο, όπως και άλλοι πολλοί συνάδελφοι, εάν το 2015 που έκλεισε το γραφείο και μέχρι το 2017 δεν έδινε κανένας σημασία και υπερίσχυε η Υποθηκοφύλακας και τα συμφέροντα τους, κλείσανε πάρα πολλά γραφεία και οι Υπάλληλοι μείνανε στον δρόμο, αν δε βρισκόταν στο δρόμο μας ο Σύριζα και ο Μάκης Μπαλαούρας.
Ένας άνθρωπος ο οποίος όταν θέσαμε το πρόβλημα, ότι βρεθήκαμε στο δρόμο από την μία μέρα στην άλλη χωρίς αποζημίωση και χωρίς μισθό, να μην είμαστε ούτε εργαζόμενες ούτε απολυμένες και να το πάρει απάνω του, να περάσει τροπολογίες, να περάσει προεδρικά διατάγματα, να ανοίξει γραφεία και να δώσει πίσω τις εργασίες και την αξιοπρέπεια σε αρκετούς εργαζόμενους από εμάς, αλλά εδώ στον νόμο μας και στον Πύργο και στην Αμαλιάδα και στην Βάρδα και στα Λεχαινά, σήμερα όλες εμείς θα είμαστε στον δρόμο-άνεργες.
Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν όταν τον γνωρίσαμε πάρα πολύ καλά, ήταν ένας άνθρωπος αγνός, ηθικός, αληθινός, έντιμος και πάνω από όλα ήταν ένας άνθρωπος που ήξερε να δίνει σε όλους μας απλόχερα, χωρίς να δει ούτε τι χρώμα είμαστε, τι κόμμα και από που προερχόμαστε. Και από τότε μέχρι σήμερα πάντα είναι δίπλα μας στα προβλήματα μας, μας ακούει με κατανόηση, με αγάπη και πάντα τρέχει δίπλα μας ότι μπορεί και όταν χρειαστεί.
