• Συνέντευξη Μάκη Μπαλαούρα στον News 247 και τον Γιώργο Βούλγαρη, για τη κλήση σε απολογία του επικεφαλής της ΛΑΕ, Π. Λαφαζάνη, από το «Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος» Ερώτηση κατέθεσαν 43 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προς την Όλγα Γεροβασίλη και τον Μιχάλη Καλογήρου.
Σήμερα υπάρχει η ανάγκη προστασίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά θα εξηγήσω γιατί και από ποιους. ΦΥΣΙΚΑ και ΠΡΟΦΑΝΩΣ αυτό δεν αφορά άτομα σαν τον Πάνο Λαφαζάνη, όπως και άλλους συντρόφους του.
Δεν θέλω να σχολιάσω τις δηλώσεις του Πάνου, το θέμα είναι πράγματι σοβαρό: ξεκίνησε με μια εισαγγελική παραγγελία – όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι εισαγγελείς και οι δικαστές εν γένει δεν είναι «κρατικός μηχανισμός», με την έννοια ότι δεν κατευθύνονται από την κυβέρνηση, είναι γνωστά αυτά τα πράγματα. Ο Πάνος υπονόησε ότι υπήρξε κυβερνητική παρέμβαση, όμως γνωρίζετε ότι οι εισαγγελείς κάνουν παρεμβάσεις που πολλές φορές μας ενοχλούν σφόδρα, και όσον αφορά κάποια ζητήματα που αφορούν τους ίδιους, όπως το πόθεν έσχες που δεν το καταθέτουν, αλλά και όσον αφορά άλλα ζητήματα, όπως αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες κλπ. Είναι γνωστό λοιπόν ότι το δικαστικό σύστημα πρέπει να προχωρήσει σε μια πιο δημοκρατική κατεύθυνση και να ακούει και την κοινωνία.
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται
Εδώ για ακόμα μια φορά, δεν άκουσε τη κοινωνία και έκανε εισαγγελική παραγγελία για έναν άνθρωπο, ο οποίος, πέραν της ιστορικότητάς του, κινητοποιείται και καλά κάνει, το υπογραμμίζω, καλά κάνει, για αυτό που πιστεύει. Ο Πάνος Λαφαζάνης διαμαρτυρήθηκε για τους πλειστηριασμούς, παρόλο που δεν υπάρχει αντικείμενο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Πρέπει ωστόσο να πω ότι δεν είναι οι απλοί άνθρωποι που φοβούνται μην βγει το σπίτι τους στο σφυρί – υπάρχει απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας. Δράττομαι της ευκαιρίας να πω, ότι όσοι έχουν δάνεια για πρώτη κατοικία, μπορούν να προσφύγουν στο νόμο Κατσέλη-Σταθάκη, θα έχουν διασφάλιση μέχρι τα τέλη του 2018, ανεξάρτητα από το πότε θα εκδικαστεί η υπόθεσή τους. Ο νόμος Κατσέλη-Σταθάκη έχει εξαιρεθεί από τις διαπραγματεύσεις και όπως και σε άλλα ζητήματα μείζονος σημασίας , γίνεται προσπάθεια και για παράταση του νόμου αυτού. Κλείνω εδώ την παρένθεση.
Όμως ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται, μέσα στα πλαίσια του νόμου φυσικά. Αν για παράδειγμα κάποιος χειροδικήσει, μπορεί να βρεθεί κατηγορούμενος για χειροδικία, αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κατηγορηθεί ως επικίνδυνος για την ασφάλεια του κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος.
«Επιλεκτική στοχοποίηση, των διωκτικών και δικαστικών αρχών, ήσσονος σημασίας ενέργειες ενώ άλλες, πολύ σοβαρότερες αντιμετωπίζονται ηπιότερα»
Διότι τι σημαίνει εδώ το «ηπιότερα»; Υπάρχουν ενέργειες, και είναι γνωστές στην ελληνική κοινωνία και σε όλους τους πολίτες, υπάρχει η ακροδεξιά φασιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, η οποία και δολοφονία έχει διαπράξει – του Παύλου Φύσσα – αλλά και άλλες εντονότατα έκνομες ενέργειες. Ακόμα και προχθές, την ημέρα που θα γινόταν η διαδήλωση για την επέτειο της δολοφονίας του Φύσσα, χτύπησαν στέλεχος της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν χτυπήσει πάρα πολλούς μετανάστες, έχουν χτυπήσει διαδηλωτές του ΠΑΜΕ. Ούτε εισαγγελέας βρέθηκε όμως, ούτε το «Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος» ευαισθητοποιήθηκε, ώστε να ψάξει, να βρει και να καλέσει σε απολογία αυτά τα υποκείμενα.
Η Ερώτηση που καταθέσαμε στοχεύει στο να καταδειχθεί καταρχήν το πρόβλημα, που είναι μεγάλο και είναι πρόβλημα Δημοκρατίας και δεύτερον, ακριβώς εξαιτίας του πρώτου, επειδή θα πρέπει αυτό το Τμήμα να αλλάξει ρότα. Και με αυτό που έγινε δίνεται η ευκαιρία, η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι υπουργοί να πάρουν άμεσα μέτρα προς την κατεύθυνση αυτή.
Δεν είναι δυνατόν, όποιος διαμαρτύρεται, να έχει στην πλάτη του τον μισό ποινικό κώδικα, όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Ανεξάρτητα από το αν άλλαξαν οι ιδιότητές μας, επειδή εγώ έγινα για παράδειγμα βουλευτής, αυτό δεν σημαίνει κάτι. Και σε διαδηλώσεις κατεβαίνω και σε πορείες κλπ. Δεν μπορούν να γίνονται επιλεκτικά αυτά τα πράγματα. Και νομίζω ότι ήταν πάρα πολλή μεγάλη πρόκληση, αλλά και ευκαιρία ταυτόχρονα να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη μετά από το γεγονός της εισαγγελικής κλήσης από αυτό το περίεργο Τμήμα της Αστυνομίας.
Τα στοιχήματα για την κυβέρνηση
Οι πλειστηριασμοί, οι συντάξεις, το αφορολόγητο, η φορολογία, η ανεργία είναι μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση. Μέχρι τις 21 του Αυγούστου που πέρασε, είμασταν σε μνημόνια, ένα οκταετές μνημόνιο, 3 μνημόνια. Νομίζω ότι ακόμα και εντός του μνημονίου δείξαμε μεγάλη ευαισθησία στους πιο αδύναμους της κοινωνίας, τα ξέρουμε όλοι αυτά. Με τις κινήσεις που κάναμε, με το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, με μέτρα για την Υγεία, την Παιδεία και άλλα κοινωνικά ζητήματα, μειώσαμε την παιδική φτώχεια, είναι πράγματα καταγεγραμμένα και γνωστά.
Παρόλα αυτά δεν μπορούσαμε να ξεδιπλώσουμε πλήρως την δική μας την κατεύθυνση. Είμαστε σε επιτροπεία. Είμαστε σε μια οικονομική ζώνη και, είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο, είτε και στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη, υπάρχουν πλαίσια οικονομικά και άλλου είδους, σε πολλούς τομείς, τον αγροτικό, τον εμπορικό κλπ.
Αυτή όμως είναι μια επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα για τη χώρα μας, η οποία έγινε, και επομένως εκχωρήσαμε κάποιες εθνικές δυνατότητες που θα είχαμε διαφορετικά. Ταυτόχρονα όμως, εάν είμασταν απέξω θα είχαμε άλλους περιορισμούς και άλλα προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν σταθμίζεις τα προβλήματα και τα οφέλη. Είμαστε στην Ε.Ε., είμαστε στην Ευρωζώνη, οι προϋπολογισμοί όλων των κρατών, ακόμα και της Αγγλίας, που πρόκειται να φύγει την Άνοιξη, ελέγχονται από την Κομισιόν. Επομένως αυτό είναι γεγονός. Εμείς μέχρι τις 29 Αυγούστου είχαμε επιτροπεία και ξέρουμε πολύ καλά, και από την Ιστορία τι σημαίνει επιτροπεία.
Λοιπόν, τώρα πια δεν είμαστε σε επιτροπεία, είμαστε σε εποπτεία. Θυμίζω ότι όταν σχηματίστηκε κυβέρνηση στην Πορτογαλία, κυβέρνηση της Αριστεράς, όπου συμμετέχουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Μπλόκο – η πρώτη κίνηση που έκαναν όταν βγήκανε από το Μνημόνιο, ήταν να αυξήσουν τον κατώτατο μισθό. Φωνάξανε, και μάλιστα λυσσασμένα, κάποιοι από τους θεσμούς και κυρίως το ΔΝΤ, αλλά τελικά το μέτρο επιβλήθηκε. Διότι τους είπαν οι Πορτογάλοι «είμαστε εντάξει στις γενικότερες υποχρεώσεις μας, είμαι εντάξει στον προϋπολογισμό» – το ίδιο λέμε κι εμείς. Κι επομένως, άφησαν αυτούς, θα αφήσουν κι εμάς. Δεν μπορεί να έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι, δεν μπορεί να τα έχουν και τα δύο, να τα κάνουν όλα όπως θέλουνε.
Η λιτότητα δεν είναι ο δρόμος για την Ευρώπη
Αυτό είναι ένα πανευρωπαϊκό ζήτημα, το ‘χει θίξει επανειλημμένα και ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί και εγώ που πάω στις Βρυξέλλες σχετικά συχνά. Τα λέμε αυτά τα πράγματα και έχουμε βρει συμμάχους. Όταν πρωτοπήγα στις Βρυξέλλες, αντιμετώπισα ένα πάρα πολύ σκληρό και εχθρικό περιβάλλον. Τώρα, τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί. Μιλάμε και μας ακούν με προσοχή, όσοι διαφωνούν, και είναι δικαίωμά τους , μας απαντάνε αλλά με ευγένεια και κυρίως με σεβασμό, γιατί ξέρουν τι έχουμε περάσει. Είναι και πολλοί όμως που συντάσσονται μαζί μας και συμφωνούν με όσα λέμε. Γιατί πια η λιτότητα τι κάνει; Δεν είναι ότι η οικονομία δεν μπορεί να «ακουμπήσει» τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Πάρτε για παράδειγμα τη Γερμανία, είναι πάνω από 10-15 εκατομμύρια που υποφέρουν, ενώ η χώρα έχει πλεονάσματα τόσο υψηλά, που κανονικά απαγορεύονται. Αυτά λοιπόν πρέπει να σταματήσουν. Και πρέπει να σταματήσουν για όλη την Ευρώπη. Αυτό είναι το οικονομικό σκέλος. Θα αναφερθώ όμως και στο ιδεολογικοπολιτικό.
Η λιτότητα οδηγεί στην ακροδεξιά
Τι συμβαίνει εξαιτίας των οικονομικών επιπτώσεων στις φτωχότερες κοινωνικές ομάδες; Αυτές οι κοινωνικές ομάδες οδηγούνται στην αγκαλιά της ακροδεξιάς. Για αυτό έχουμε το τέρας του φασισμού και της ακροδεξιάς να έχει γεννηθεί πια στην Ευρώπη και να αναπτύσσεται. Αυτά είναι λοιπόν τα τέρατα που πρέπει να «σκοτώσουμε», αλλιώς η Δημοκρατία συνολικά, και στην Ευρώπη αλλά και στα επιμέρους κράτη, θα πληγεί.
Προχθές είχαμε εκλογές στη Σουηδία και εκεί το τέρας της ακροδεξιάς, όχι μόνο γεννήθηκε, αλλά μεγάλωσε κιόλας. Πήρε 60 έδρες η ακροδεξιά, πού; Στο πιο ανεκτικό, στο πιο κοινωνικό κράτος της Ευρώπης, που το είχαμε όλοι σαν παράδειγμα. Πολλοί από εμάς δεν συμφωνούσαμε πλήρως, παρόλα αυτά ήταν ένα λαμπρό παράδειγμα μιας διαφορετικής πορείας. Εγώ ήθελα περισσότερα, δεν μου αρκούσε το σουηδικό μοντέλο, αλλά ήταν ένα μοντέλο, το οποίο υπήρχε και λειτουργούσε σαν παράδειγμα. Τώρα κινδυνεύει και αυτό το μοντέλο, λόγω του μεταναστευτικού, της λιτότητας κλπ. Παρά το γεγονός ότι η Σουηδία έχει ένα κοινωνικό κράτος πρότυπο για όλη την υφήλιο και δεν ξέρω εάν άλλο κράτος μπορεί εύκολα να το αντιγράψει–βλέπετε πώς εμφανίζονται αυτά τα φαινόμενα. Είναι συγκλονιστική η πορεία της Ευρώπης και του κόσμου από δω και πέρα.
Αν πάρει κανένας την Ιστορία της γέννησης του φασισμού και του νεοφασισμού στην Ευρώπη, στη Γερμανία με το Χίτλερ ή στην Ιταλία με το Μουσολίνι, θα δείτε πώς γεννήθηκαν τα φασιστικά κόμματα και πήραν την εξουσία, είτε με εκλογές, είτε χωρίς εκλογές. Ακριβώς έτσι, εξαιτίας της ανέχειας που επιβάλανε οι ανώτερες τότε κοινωνικές τάξεις. Άρα θα πρέπει αυτά να προβληματίσουν τους ευρωπαίους πολίτες. Σας μιλάω κι εγώ σαν ένας ευρωπαίος πολίτης και απευθύνομαι σε ένα ραδιόφωνο που λειτουργεί κι αυτό σαν «πολίτης» της Ευρώπης. Πρέπει όλοι μαζί να παλέψουμε.
Επομένως, το Τμήμα αυτό της Αστυνομίας, ή θα αλλάξει κατεύθυνση ή θα πρέπει να καταργηθεί. Και οφείλουν να μάθουνε ορισμένοι Δικαστές να κάνουν καλά τη δουλειά τους
