Περίληψη της συνέντευξης του κ. Μάκη Μπαλαούρα στον Διον. Τραμπαδώρο.
Η συνέντευξη λήφθηκε το μεσημέρι της Μεγάλης Πέμπτης, 25 Απριλίου 2019 και διακρίνεται σε δύο μέρη.
Το πρώτο μέρος έχει να κάνει με τις ερωτήσεις που αφορούν ζητήματα γενικότερης πολιτικής, καθώς και κρίσιμα θέμα που αφορούν την ελληνική κοινωνία, ενώ το δεύτερο μέρος έχει να κάνει με το ζήτημα της ανάπτυξης της Ηλείας και το προτεινόμενο αναπτυξιακό μοντέλο, που θα μπορούσε να υιοθετηθεί.
Η πρώτη ερώτησή μου αφορούσε την μοναδικότητα του πολιτικού παραδείγματος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο ή και ευρύτερα, όσον αφορά τις ασκούμενες πολιτικές.
Η απάντηση του κ. Μάκη Μπαλούρα επάνω σε αυτό ήταν ότι πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό αριστερό κυβερνών κόμμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με εξαιρέσεις την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου, όμως, την πρωτοκαθεδρία έχουν ή είχαν τα Σοσιαλιστικά Κόμματα.
Η δεύτερη ερώτηση είχε να κάνει με το πόσο είναι εφικτό, από καθαρά τεχνική οικονομική άποψη, να εφαρμόζεται μια επεκτατική πολιτική ενίσχυσης της ενεργού ζητήσεως, τουλάχιστον όσον αφορά τις ευπαθέστερες κοινωνικές ομάδες, σε μια εποχή που, σε παγκόσμιο επίπεδο, το πρόβλημα έχει να κάνει με το κόστος παραγωγής και, επομένως, με την αναδιάρθρωση της πλευράς της προσφοράς.
Η απάντηση του κ. Μπαλαούρα σε σχέση με αυτό το ζήτημα ήταν ότι πράγματι ο κεϋνσιανισμός έχει να επιδείξει ουσιαστικά αναπτυξιακά αποτελέσματα, καθώς και αποτελέσματα που έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση των οικονομικών κρίσεων, όπως αυτή του 1929, στην Αμερική, η οποία είχε εξελιχθεί σε παγκόσμια. Παρ’ όλα αυτά, όμως, αν και θα μπορούσαν να εφαρμοστούν κάποιες αποσπασματικές κεϋνσιανές πολιτικές σε επιμέρους χώρες, μια συνολική κεϋνσιανή προοπτική, από την άποψη των στρατηγικών επιλογών, θα μπορούσε να αναμένεται μόνο σε ομάδες χωρών όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Άλλωστε η απέχθεια που εκφράζεται τον τελευταίο καιρό από πολλούς πολίτες των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει να κάνει με τις ακολουθούμενες νεο-φιλελεύθερες – μονεταριστικές πολιτικές που φτωχοποιούν ευρύτερα κοινωνικά σύνολα και οδηγούν σημαντική μερίδα των πολιτών προς ακροδεξιές λύσεις, όπως επί παραδείγματι έχει συμβεί στη Γερμανία.
Η τρίτη ερώτησή μου είχε να κάνει με το κατά πόσο το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, με την συνεπαγόμενη είσοδο στις παγκόσμιες αγορές χωρών με πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής που οφείλεται στο πολύ χαμηλό εργασιακό κόστος (Κίνα, Ινδία κ.λπ.) αφαιρεί από τις κυβερνήσεις χωρών στις οποίες υπάρχουν κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα τη δυνατότητα να τα διατηρήσουν.
Η απάντηση του κ. Μπαλαούρα ήταν ότι παρά το γεγονός ότι το φαινόμενο αυτό έχει αποδοθεί στην Παγκοσμιοποίηση, στην πραγματικότητα, τα σύνορα πλέον δεν μπορούν να κλείσουν, δηλαδή δεν μπορούμε να έχουμε έναν νέο εμπορικό προστατευτισμό, όμως θα μπορούσε να απαιτηθεί από τις χώρες χαμηλού κόστους παραγωγής, όπως η Κίνα και η Ινδία, να εφαρμόσουν συγκεκριμένες και υψηλού επιπέδου εργασιακές συνθήκες και συνθήκες υγιεινής στους χώρους εργασίας, καθώς και ικανοποιητικούς μισθούς, προκειμένου τα προϊόντα τους να γίνονται αποδεκτά, αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί από ομάδες χωρών και όχι από μεμονωμένες χώρες.
Η επόμενη ερώτησή μου είχε να κάνει με το πόσο δίνεται από την κυβέρνηση έμφαση στην πληθυσμιακή ανάπτυξη της χώρας, αφού ακόμα και ο Κέϋνς κατηγορήθηκε ότι εισάγει τον μαρξισμό από το παράθυρο στην αστική πολιτική οικονομία δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον παραγωγικό συντελεστή “εργατική δύναμη” και αυτό σε συνάρτηση ότι είναι, πλέον πανθομολογούμενο ότι ο μεγάλος πληθυσμός δίνει σε μια χώρα εργατική δύναμη και ταυτόχρονα, καταναλωτές και, επομένως, αναπτυξιακές προοπτικές. Και αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι πληθυσμιακές εξελίξεις έχουν κρυμμένη ορμή, δηλαδή κάτι αρνητικό που συμβαίνει σήμερα έχει επιπτώσεις για μετά από μακρό χρονικό διάστημα και για μακρό χρονικό διάστημα.
Η απάντηση του κ. Μπαλούρα επ’ αυτού ήταν ότι η κυβέρνηση έχει λάβει διάφορα μέτρα για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, με πιο ενδεικτικά αυτά που αφορούν την επιδότηση ενοικίου και και την λειτουργία των βρεφονηπιακών σταθμών και τα οποία θα επιτρέψουν στα νέα ζευγάρια να κάνουν παιδιά και να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της αρνητικής πληθυσμιακής εξέλιξης είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Ρώτησα ακόμα τον συνομιλητή μου σχετικά με το ζήτημα της θέσης της χώρα μας στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, δηλαδή, με λίγα λόγια, ζήτησα από τον συνομιλητή μου να μου δώσει τι γνώμη του γύρω από το αν θεωρηθεί η Ελλάδα μια επιχείρηση τι θα μπορούσε αυτή να παράγει.
Η απάντηση του κ. Μπαλαούρα εστιάστηκε στην ορθή ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα παραγωγής καθώς και στην αποτελεσματική προώθηση και εμπορία των προϊόντων αυτού του τομέα, καθώς, επίσης, και στην νέα τεχνολογία. Σε σχέση με το τελευταίο έφερε ως παράδειγμα την εγκατάσταση στην Ελλάδα της Tesla, η οποία είναι εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικών αυτοκινήτων, συνέδεσε δε αυτή αυτή την εξέλιξη με τις ικανότητες των Ελλήνων επιστημόνων υψηλής τεχνολογίας, καθώς και με την διαρροή ανθρώπινου κεφαλαίου, ιδιαίτερα νέων και ικανών επιστημόνων προς το εξωτερικό, όπου υπηρετούν την οικονομική ανάπτυξη άλλων χωρών, δεδομένου ότι στην Ελλάδα, λόγω της λιτότητας η οποία της επιβλήθηκε, οι άνθρωποι αυτοί είτε ήταν άνεργοι, είτε υποαπασχολούνταν είτε ετεροαπασχολούνταν.
Επίσης, έκανα μια ερώτηση γενικότερου ενδιαφέροντος προς τον κ. Μπαλαούρα και η οποία είχε να κάνει με μια αποτίμηση της παρουσίας, αλλά και τη έλλειψης (μετά από σχεδόν 30 χρόνια) της Σοβιετικής Ένωσης, όχι μόνο όσον αφορά το αριστερό κίνημα, αλλά και την ανθρωπότητα ως σύνολο.
Ο κ. Μπαλαούρας, επ’ αυτού, αναφέρθηκε στα προβλήματα που ενέσκηψαν από το γεγονός ότι μια μικρή μειοψηφία (οι Μπολσεβίκοι) κλήθηκαν να κυβερνήσουν μια αχανή χώρα, γεγονός που έγινε με έλλειμμα δημοκρατίας, γεγονός για το οποίο δέχθηκαν την κριτική της Ρόζας Λούξεμπουργκ, ακόμα και σε ζητήματα πολιτικής οικονομίας. Ένα άλλο πρόβλημα, κατά τον κ. Μπαλαούρα, ήταν ο αποτυχημένος τρόπος ανταγωνισμού των επιχειρήσεων των Δυτικών κοινωνιών, ενώ, όπως πρόσθεσε, η πτώση της Σοβιετικής ΄Ένωσης ήταν αναμενόμενη.
Συνεχίζοντας όμως την απάντησή του, πρόσθεσε ότι η παρουσία της Σοβιετικής Ένωσης διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στο να χτιστεί, κυρίως στη Δυτικής Ευρώπη, ένα κοινωνικό κράτος (Γαλλία, Γερμανία από την εποχή του Αντενάουερ, παρ’ ό,τι ο τελευταίος ήταν συντηρητικός πολιτικός) κοινωνικό κράτος που τώρα έχει υποχωρήσει και λόγω του γεγονότος ότι το αντίπαλον δέον της Σοβιετικής Ένωσης έχει εκλείψει.
Η τελευταία μου ερώτηση αφορούσε την Ηλεία και ήταν σχετική με τους λόγους για τους οποίους η περιοχή μας έχει μείνει εκτός των σχεδιασμών.
Ο κ. Μπαλαούρας απάντησε ότι η Ηλεία είχε μείνει εκτός των σχεδιασμών των κεντρικών κυβερνήσεων κυρίως λόγω της ανεπάρκειας του τοπικού πολιτικού συστήματος να διεκδικήσει, καθώς και λόγω του γεγονότος ότι ο νομός μας ήταν μονοσήμαντα συνδεδεμένος με έναν πολιτικό οργανισμό ο οποίος μεταλλάχθηκε προϊόντος του χρόνου, δηλαδή με το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα με δεδομένο ότι η πραγματικότητα είναι δυναμική και μεταβαλλόμενη όχι μόνον μείναμε στάσιμοι, αλλά οπισθοχωρήσαμε, αφού δεν μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε τις αναπτυξιακές ευκαιρίες που παρουσιάζονταν.
Ένας άλλος λόγος για το ό,τι το μέσο εισόδημα των Ηλείων έχει οπισθοχωρήσει τόσο σε σχέση με το μέσο εθνικό, όσο και με αυτό των Ηλείων των αρχών της δεκαετίας του 1980, είναι κατά τον συνομιλητή μου, η αδυναμία σχηματισμού συνεταιριστικών σχημάτων από τους παραγωγούς του Πρωτογενούς Τομέα, λόγω κακής νοοτροπίας, σε αντίθεση με το τι συμβαίνει, επί παραδείγματι, με τους Κρητικούς παραγωγούς.
Το αποτέλεσμα είναι το υψηλό κόστος παραγωγής που συνεπάγεται ο μικρός κλήρος να μην επιτρέπει στους δικούς μας παραγωγούς να έχουν τη δυνατότητα να ανταγωνιστούν τον Ευρωπαίο παραγωγό.
Και ο τρίτος λόγος, κατά τον κ. Μπαλαούρα, για την αποανάπτυξη της περιοχής είναι η αδυναμία τουριστικής ανάπτυξης, παρά το γεγονός ότι διαθέτουμε την σε παγκόσμιο επίπεδο μοναδική Αρχαία Ολυμπία, αδυναμία που έχει σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στην περιοχή.
Τέλος ευχαρίστησα πολύ τον κ. Μπαλαούρα για τη συνέντευξη που μου παραχώρησε.
Πηγή : https://ermisilias.gr
