Θα κάνω δύο – τρεις ερωτήσεις και μετά θα μπούμε στις ερωτήσεις, τοποθετήσεις και θα δώσω το λόγο κατά σειρά κοινοβουλευτικής δύναμης. Εγώ κύριε Ψαλιδόπουλε θεωρώ – και δικαίως – ότι το Ταμείο έχει παγκοσμίως μία πάρα πολύ κακή εικόνα. Έχει ταυτιστεί με τις χειρότερες εκδοχές της πορείας τα τελευταία χρόνια της ανθρωπότητας, με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Αλλά και πριν τον νεοφιλελευθερισμό ήταν προπομπός, εάν θέλετε, σε χώρες όπως η Λατινική Αμερική, η Αφρική, η Ασία, που ουσιαστικά καταστράφηκαν και έγιναν λεία της επανόδου των κρατών που είχαν αποικιοκρατική σχέση με τις χώρες αυτές. Τελικά πάτησε και στην Ευρώπη, ήταν ένας θεσμός ο οποίος ποτέ δεν είχε έρθει στην Ευρώπη ακόμα και σε περιόδους της κακής Ευρώπης. Μετά τον πόλεμο και μετά από τον Εμφύλιο τον δικό μας υπήρξαν άλλα ταμεία και άλλες κινήσεις που έγιναν. Τελικά ήρθε και πάτησε, κυριολεκτικά το λέω, την Ευρώπη στο πρώτο Μνημόνιο και εδώ έκανε τραγικά λάθη. Βέβαια ήρθε τότε και νομίζω κάποια στιγμή ιστορικά θα αναζητηθούν ευθύνες πώς ήρθε και πώς έμεινε. Αλλά ας πάω στο δια ταύτα. Την συμπεριφορά του απέναντι στη χώρα μας και ιδιαίτερα στον ελληνικό λαό που έχει πληρώσει πάρα πολύ.
Θυμόμαστε όλοι, και έχει γίνει και σλόγκαν, τους λαθεμένους πολλαπλασιαστές, που εξαιτίας αυτών των πραγμάτων, έβγαζε άλλα συμπεράσματα.
Θυμόμαστε, επίσης, ότι έκανε εκτιμήσεις, οι οποίες ήταν τελείως αντεστραμμένες -ανάποδα στην πραγματικότητα, απ’ ό,τι έκανε τις εκτιμήσεις του. Για παράδειγμα στα προηγούμενα μνημόνια έλεγε, ότι θα έχουμε ανάπτυξη υψηλή, μάλιστα πολύ υψηλή και είχαμε ύφεση. Αυτά δεν συνάδουν.
Πρόσφατα έκανε εκτιμήσεις στην τρίτη αξιολόγηση που τελείωσε το Γενάρη του φετινού χρόνου για πρωτογενή πλεονάσματα, ότι δεν θα πιάσει η χώρα μας, μάλιστα έλεγαν ότι είναι αδύνατον να τα πιάσει και το αποτέλεσμα ήταν ότι υπερέβησαν κατά δύο φορές και παραπάνω από τις εκτιμήσεις.
Επίσης, προέβλεπε ότι δεν θα υπάρχει παρά μόνο μια πολύ μικρή ισχνή ανάπτυξη. Έτσι επέβαλε στη χώρα μας επιβαρυντικά μέτρα παρά – και το σημειώνω αυτό– παρά την επιφύλαξη και την άρνηση της πλευράς των Ευρωπαίων δανειστών μέτρα όπως είναι: η περικοπή των συντάξεων από το 2019 -ουσιαστικά είναι η περικοπή συντάξεων μέσω της προσωπικής διαφοράς και η μείωση του αφορολόγητου.

Ευχαριστώ κι εγώ κύριε Ψαλιδόπουλε. Νομίζω ότι κάνατε μία σφαιρική παρουσίαση για το τι κάνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όσον αφορά στην πολιτική που προτείνει ή ασκεί σε διάφορες χώρες και τι δουλειά κάνουν οι εκπρόσωποι των κρατών στο ΔΝΤ. Θα κάνω δύο – τρεις ερωτήσεις και μετά θα μπούμε στις ερωτήσεις, τοποθετήσεις και θα δώσω το λόγο κατά σειρά κοινοβουλευτικής δύναμης. Εγώ κύριε Ψαλιδόπουλε θεωρώ – και δικαίως – ότι το Ταμείο έχει παγκοσμίως μία πάρα πολύ κακή εικόνα. Έχει ταυτιστεί με τις χειρότερες εκδοχές της πορείας τα τελευταία χρόνια της ανθρωπότητας, με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Αλλά και πριν τον νεοφιλελευθερισμό ήταν προπομπός, εάν θέλετε, σε χώρες όπως η Λατινική Αμερική, η Αφρική, η Ασία, που ουσιαστικά καταστράφηκαν και έγιναν λεία της επανόδου των κρατών που είχαν αποικιοκρατική σχέση με τις χώρες αυτές. Τελικά πάτησε και στην Ευρώπη, ήταν ένας θεσμός ο οποίος ποτέ δεν είχε έρθει στην Ευρώπη ακόμα και σε περιόδους της κακής Ευρώπης. Μετά τον πόλεμο και μετά από τον Εμφύλιο τον δικό μας υπήρξαν άλλα ταμεία και άλλες κινήσεις που έγιναν. Τελικά ήρθε και πάτησε, κυριολεκτικά το λέω, την Ευρώπη στο πρώτο Μνημόνιο και εδώ έκανε τραγικά λάθη. Βέβαια ήρθε τότε και νομίζω κάποια στιγμή ιστορικά θα αναζητηθούν ευθύνες πώς ήρθε και πώς έμεινε. Αλλά ας πάω στο δια ταύτα. Την συμπεριφορά του απέναντι στη χώρα μας και ιδιαίτερα στον ελληνικό λαό που έχει πληρώσει πάρα πολύ.
Θυμόμαστε όλοι, και έχει γίνει και σλόγκαν, τους λαθεμένους πολλαπλασιαστές, που εξαιτίας αυτών των πραγμάτων, έβγαζε άλλα συμπεράσματα.
Θυμόμαστε, επίσης, ότι έκανε εκτιμήσεις, οι οποίες ήταν τελείως αντεστραμμένες -ανάποδα στην πραγματικότητα, απ’ ό,τι έκανε τις εκτιμήσεις του. Για παράδειγμα στα προηγούμενα μνημόνια έλεγε, ότι θα έχουμε ανάπτυξη υψηλή, μάλιστα πολύ υψηλή -δεν θυμάμαι ακριβώς τα νούμερα- και είχαμε ύφεση. Αυτά δεν συνάδουν.
Μην θορυβείτε, γιατί ο Πρόεδρος έχει το δικαίωμα να τοποθετείται. Πάντα γίνεται αυτό και στενοχωριέμαι, που δεν το γνωρίζετε, γιατί είσαστε πιο παλιοί Κοινοβουλευτικοί από εμένα. Άλλωστε το ίδιο γίνεται και στην Ολομέλεια. Ο Πρόεδρος δεν είναι μόνο για να δίνει το λόγο στους ομιλητές.
Επανέρχομαι, λοιπόν, και λέω ότι πρόσφατα έκανε εκτιμήσεις στην τρίτη αξιολόγηση που τελείωσε το Γενάρη του φετινού χρόνου για πρωτογενή πλεονάσματα, ότι δεν θα πιάσει η χώρα μας, μάλιστα έλεγαν ότι είναι αδύνατον να τα πιάσει και το αποτέλεσμα ήταν ότι υπερέβησαν κατά δύο φορές και παραπάνω από τις εκτιμήσεις – τους όρους.
Επίσης, προέβλεπε ότι δεν θα υπάρχει παρά μόνο μια πολύ μικρή ισχνή ανάπτυξη. Έτσι επέβαλε στη χώρα μας επιβαρυντικά μέτρα παρά – και το σημειώνω αυτό, κύριε Ψαλιδόπουλε – παρά την επιφύλαξη και την άρνηση της πλευράς των Ευρωπαίων δανειστών μέτρα όπως είναι: η περικοπή των συντάξεων από το 2019 -ουσιαστικά είναι η περικοπή συντάξεων μέσω της προσωπικής διαφοράς – και η μείωση του αφορολόγητου.
Η τοποθέτησή μου αυτή με ερωτήματα είναι: Να μας πείτε την προσωπική σας άποψη, όταν μιλήσουν και τοποθετηθούν οι συναδέλφισσες και συνάδελφοί μου από όλα τα κόμματα.