Με τον Μάκη κρατήσαμε το πνεύμα της Δημοκρατίας και Ελευθερίας και το όνειρο να αλλάξει ο κόσμος
Με τον Μάκη τον Μπαλαούρα είμαστε αδερφοποιτοί από τότε που γνωριστήκαμε. Και όταν λέω από τότε, από την Ανωτάτη Εμπορική το 1968. Αυτός ορμώμενος από τα Λεχαινά και εγώ ορμώμενος από την Βόρεια Εύβοια, από την Ιστιαία. Πέρα από συνάδελφοι, συμφοιτητές, δεθήκαμε μέσα στους αγώνες ενάντια στη δικτατορία. Ο Μάκης ξεπέρασε όχι τον εαυτό του και τη σημερινή κατάσταση. Όταν με συλλάβανε ήρθε στην Ασφάλεια. «Που είναι ο αδελφός μου;» Και τον συλλάβανε και αυτόν.
Πέρα από βασανιστήρια και εκβιασμούς, κρατήσαμε αυτό το πνεύμα, όχι μόνο της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας και το όνειρο για να αλλάξει ο κόσμος και για σοσιαλισμό και για κομμουνισμό και για αναρχισμό. Ήμασταν ελεύθερα πνεύματα, ελεύθερα παιδιά. Διαλέξαμε τον ίδιο δρόμο από διαφορετικές εκδοχές. Είμαστε ακόμα στην ίδια κατεύθυνση, γιατί η κατάσταση που υπάρχει από τότε μέχρι τώρα, είναι και χειρότερη θα έλεγα, τηρουμένων των αποστάσεων και των αναλογιών. Έχουμε μια Δημοκρατία που στο όνομα της Δημοκρατίας από την στιγμή που δεν υπάρχουν ενεργοί πολίτες αυθαιρετεί και κάνει πράγματα που δεν τα κάνουν ούτε οι Δικτατορίες. Και με την δική μας συνενοχή και θέλουν να μας κάνουν και συνενόχους.
Ο Μάκης είναι κέρδος για την πατρίδα μας και για την Ηλεία
Με αυτήν την έννοια το ότι επιμένει και κατεβαίνει πάλι και μάλιστα στον Νομό Ηλείας, να διεκδικήσει, να βρεθεί ξανά στο κοινοβούλιο, γιατί πιστεύει και από εκεί μέσα και μέσα και έξω συνεχίζεται ο αγώνας, είμαι τόσο πολύ μαζί του, που εσείς που είστε εκεί κάτω, πρέπει να γνωρίζετε και την ιστορία του, για να καταλάβετε ότι είναι κέρδος και για την πατρίδα μας και για την περιοχή του και για μας αλλά πάνω από όλα για την ιστορία που κουβαλάγαμε και κουβαλάμε. Αυτή η μνήμα λοιπόν είναι η κόκκινη γραμμή που μας συνδέει, αλλά είναι και ένα όπλο αντίστασης και στη φορά του χρόνου και σε κάθε μορφή εξουσίας.
Για να μιλάω για τον Μπαλαούρα, για τον Μάκη τον αδερφοποιητό μου, δεν το κάνω για να τον υπερασπιστώ, γιατί διεκδικεί να κατέβει στις εκλογές και να βρεθεί στο κοινοβούλιο, το κάνω γιατί κουβαλάει αυτή την ιστορία και τη μνήμη αλλά και την αντίσταση που χρειάζεται ο ελληνικός λαός. Και η φωνή του Μάκη είναι η συνέχεια των αγώνων που κάναμε πριν 50 χρόνια, διότι όπως είπα η αποκατάσταση την Δημοκρατίας, με την καταστροφή και την τραγωδία στην Κύπρο δεν έχει επέλθει, ας τη γιορτάζουμε κάθε 24 Ιουλίου, η μεταπολίτευση δεν οδήγησε εκεί που θέλαμε και όλοι μπορεί να μας κατηγορούνε κιόλας, διότι έφταιγε, «άκουσον-άκουσον», έφταιγε και η εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Το Πολυτεχνείο δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός, είναι το εφαλτήριο για τη Νεολαία
Είμαστε περήφανοι και γι΄ αυτό που κάναμε και γιατί το Πολυτεχνείο πλέον δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός, είναι και ένα συμβολικό γεγονός, που δείχνει το δρόμο για την συνέχεια του αγώνα από εκεί που δεν μπορέσαμε εμείς. Δηλαδή είναι το εφαλτήριο για τα νέα παιδιά, γιατί τα νέα παιδιά νοσταλγούν κάτι που δεν ζήσανε και αυτό είναι η ελπίδα για το μέλλον του τόπου μας.
